Διαζύγιο νόμιμου και δικαίου το 2011

του Άγη ΒΕΡΟΥΤΗ

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 οι εκτρώσεις ήταν παράνομες, και οι μαύροι παρανομούσαν αν πήγαιναν στις τουαλέτες των λευκών στα εστιατόρια στην Αμερική, ενώ το ισχυρό παραισθησιογόνο ναρκωτικό LSD, που σκοτώνει τους νευρώνες μετά από μερικές χρήσεις, πουλιόταν ελεύθερα και νόμιμα. Σήμερα ισχύει το αντίστροφο. Οι νόμοι δεν άλλαξαν επειδή κάποιος το ξανασκέφτηκε καθισμένος στον καναπέ του, αλλά κατ’ απαίτηση της κοινωνίας και μετά από ταραχές και διαδηλώσεις.

Στην Ελλάδα του 2011 είναι νόμιμο για έναν πολιτικό να κυκλοφορεί ελεύθερος, ενώ έχει παραδεχθεί ένορκα ότι έλαβε μίζα από προμηθευτή του Δημοσίου, που εκείνος επέλεξε. Είναι νόμιμο για ένα πολιτικό να διαθέτει offshore εταιρίες με ακίνητα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και να κυκλοφορεί ανενόχλητος ξοδεύοντας τεράστια ποσά που δεν δικαιολογούνται από τους μισθούς του ως υπουργός, ενώ ο "άνθρωπός του" που συνέστησε στην εταιρεία Ferrostahl για να συνεννοηθούν για την προμήθεια των υποβρυχίων, φέρεται να έχει παραλάβει μίζα αξίας 55 εκατ. ευρώ σύμφωνα με στοιχεία που προσκόμισε η εταιρεία αυτή στη Γερμανική Δικαιοσύνη. Δεν είναι απλά μη-ποινικά κολάσιμο το να κυκλοφορεί ελεύθερος. Είναι απολύτως νόμιμο!

Είναι επίσης νόμιμο για τον εργολάβο δημοσίων έργων να εισπράττει διόδια διέλευσης για έργο που δεν έχει υλοποιηθεί, σαν να λέμε ότι όποιος περνάει με το λεωφορείο από το Φάρο του Νέου Ψυχικού, θα πρέπει να πληρώνει και εισιτήριο του Μετρό, διότι σχεδιάζεται κάποια στιγμή στο μέλλον να υπάρχει εκεί σταθμός του Μετρό. Το πληρώνει και ο τουρίστας που με αυτά που βλέπει δεν πρόκειται να ξανάρθει στην Ελλάδα, και ο μετανάστης που θα επιστρέψει στην χώρα του πριν φτιαχτεί ο σταθμός του Μετρό, και ο γεράκος που θα είναι κατάκοιτος και δεν θα βγαίνει από το σπίτι του όταν αυτός ο σταθμός εγκαινιαστεί.

Αν μάλιστα δεν πληρώσει ο επιβάτης του λεωφορείου σήμερα το σταθμό του Μετρό που θα φτιαχτεί εκεί κάποτε θα ενέχει και ποινική ευθύνη. Θα τον βάλουμε και φυλακή ίσως;

Μα είμαστε με τα καλά μας;

Οι νομοθέτες μας έχουν εκτροχιαστεί. Οι νόμοι που μας ζητούν να υπακούσουμε είναι άδικοι και παράλογοι. Για τον εαυτό τους μάλιστα έχουν φυλάξει και το καλύτερο: αυτοί δεν χρειάζεται να υπακούν τους νόμους που ψηφίζουν, οι νόμοι αυτοί είναι μόνο για το πόπολο. Μήπως αυτή η κατάσταση θυμίζει Γερμανική κατοχή; Μήπως θυμίζει δικτατορία του ‘67; Μήπως θυμίζει Τουρκοκρατία;

Αν οι νόμοι είναι αντίθετοι με την κοινωνική αποδοχή, πρέπει να εφαρμόζονται; Και αν πρέπει να εφαρμόζονται τότε γιατί όχι από όλους τους Έλληνες; Ή μήπως οι πολιτικοί μας δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες;

Σε παρόμοιες περιπτώσεις που ο πολιτικός κόσμος είναι ανίκανος να αντιληφθεί και να υπακούσει τις επιταγές του Λαού, ο τελευταίος παίρνει τα πράγματα στα χέρια του με βίαιο και ανεξέλεγκτο τρόπο.